લે બોલો આ બાઈ તો જબરી છે,
રોજ ઉઠન ધરમ ને સંસ્કૃતિ ની ટીકા કરતી ફર.
આ અમથું નથ કીધું ધરમમાં અસ્ત્રી તો પગની પાનીએ જ શોભે,
ત્યાર જોવ આ બાઇન ફોન મળ્યો તાં તો ધરમની ખોદણી કરવા મંડાણી.
અમારા જમુનામાં તો કોઈ વરણ ની બાયું અમારી સામુ બોલતી તો નત, ખાહડાય હાથમાં લઈને નેકળતી.
આમન થોડી સૂટ જા મળીન, તાં તો મોટી મેમસાબ બનીન
ફરવા મંડીયું સ,
કોલેજ કરીન કાંક દાક્તર બની સ, ન ગાડીયું લઈન નિકળશ.
તાણ આન કુણ હમજાવ ક ઈના બાપદાદા અમાર સેતરે
દાંડિયું કરતા,
અન અમારા આલેલા સૂકા રોટલા ખાતા તા.
આતો અંગ્રેજ સરકાર જઇન, આમના બાપદાદા ન જમીન દેતિયું જઇ,
અમન તો આઝાદી આલી પણ, આમનય આઝાદી આલતી જઇ.
ન બાકી રયુ તું તે, આ નવા કાયદા બનાયા ન,
ઇમના છોરા ભેળ્યું સોડિયુંય ભણી, ન ધનોત પનોત કાઢ્યું સ.
બે સોપડીયું ભણી ન તાતો, આ બાઈ અમારા ધરમ ન સંસ્કૃતિ ની ફજેતી કરવા મંડીસ બોલો લ્યો.
પણ, હામળ્યું સ બાઈ બહુ હુશિયાર સ હો,
ધરમ ના સોપડા વાશી વાશી ન બધું હાસુ હાસુ જ લખસ.
પણ, ઇ જે હોય ઇ, ગાંડો ઘેલો પણ પોતાના છોરા ન કોઇ ગાંડો કેય ખરો??
ઇમ, જેવો હોય ઇવો પણ આપણા ધરમ ન કાંઈ અબખોડાય ખરા હેં???
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો